Πέμπτη 2 Σεπτεμβρίου 2010



                      

Η Ιερά Μητρόπολη Λέρου Καλύμνου και Αστυπαλαίας εν οδύνη πολλή γνωρίζει ότι σήμερα 2α Σεπτεμβρίου του σωτηρίου έτους 2010 και ώρα 11.45 ΄πμ , εκοιμήθη εν Κυρίω ο Θεοφιλέστατος Επίσκοπος Αλικαρνασσού κ Εμμανουήλ.
Η σορός του εκλιπόντος Ιεράρχου θα τεθεί σε προσκύνηση στον Ιερό Μητροπολιτικό Ναό του Σωτήρος Χριστού από Παρασκευή και ώρα 11ην πρωϊνή έως Σάββατο 11η πρωινή, όπου και θα ψαλεί η Νεκρώσιμος Ακολουθία.
Στον εκλιπόντα Ιεράρχη θα αποδοθούν τιμές εν ενεργεία Μητροπολίτου, κατόπιν αποφάσεως του Μητροπολίτου μας κ. Παΐσίου.
Την Αυτού Θειοτάτην Παναγιότητα τον Οικουμενικόν Πατριάρχην κκ Βαρθολομαίον θα εκπροσωπήσει ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Ρόδου κκ Κύριλλος.


                                               Ακολουθεί Βιογραφικό του Εκλιπόντος Ιεράρχου

Ο Θεοφιλέστατος Επίσκοπος Αλικαρνασσού Εμμανουήλ Αλευροφάς, συμπλήρωσε εφέτος πεντηκονταετή εκκλησιαστική διακονία.

Γεννήθηκε στην Κάλυμνο το 1932 και πραγματοποίησε τις εγκύκλιες σπουδές του στην γενέτειρά του, τις οποίες ολοκλήρωσε στο Λυκειακό Τμήμα της Θεολογικής Σχολής της Χάλκης, στο οποίο ενεγράφη το 1951.

Εισήλθε στο Θεολογικό Τμήμα το ακαδημαϊκό έτος 1955 και περάτωσε τις σπουδές το 1958, υποβαλών εναίσιμη επί πτυχίω διατριβή με τίτλο : «Η συμμετοχή του λαϊκού στοιχείου εις την εκλογήν των Επισκόπων».

Πρίν από την αποφοίτησή του εχειροτονήθη Διάκονος κατά έτος 1957 και Πρεσβύτερος το 1958.

Υπηρέτησε σε διάφορες Κοινότητες της Ι.Αρχιεπισκοπής Κωνσταντινουπόλεως και ως προσωρινός κωδικογράφος της Ιεράς Συνόδου του Οικουμενικού Πατριαρχείου.

Το 1958 μερίμνη του Οικουμενικού Πατριαρχείου αποστέλλεται εις την Ιερά Αρχιεπισκοπήν Θυατείρων και τοποθετείται ιερατικώς Προϊστάμενος της εν Γαλλία Ορθοδόξου Ελληνικής Κοινότητος της Αγίας Τριάδος Saint Etienne.

Από εκεί με αίτησή του μετατίθεται στην Κοινότητα της Αγίας Αικατερίνης του Port de Bouc, από τήν οποία απεχώρησε το 1962.

Τό 1964 επιστρέφει στην Ιερά Αρχιεπισκοπή Θυατείρων, μετά διετή υπηρεσία στον Ιερό Ναό Παναγίας Τελένδου της Καλύμνου, και διορίζεται ως Προϊστάμενος της νεοσύστατης Κοινότητας του Αγίου Νικολάου Southempton της Αγγλίας, όπου υπηρέτησε μέχρι τό 1967, προσφέρων παράλληλα τις εκπαιδευτικές του υπηρεσίες στα ομογενειακά σχολεία.

Από του έτους 1967 μέχρι σήμερον υπηρετεί στην Ιερά Μητρόπολη Λέρου, Καλύμνου και Αστυπαλαίας σε διάφορες θέσεις: α) Πρωτοσύγκελλος επί 38 συναπτά έτη και β) καθηγητής Μέσης Εκπαίδευσης από το 1974 έως το 1999.

Το 2005 εκλέγεται Επίσκοπος από την Ιερά Σύνοδον του Οικουμενικού Πατριαρχείου με τον τίτλον της πάλαι ποτέ διαλαμψάσης Επισκοπής Αλικαρνασσού και τοποθετείται ως Βοηθός Επίσκοπος στην Ιερά Μητρόπολη Καλύμνου, όπου διακόνησε την Εκκλησία μέχρι σήμερα ευόρκως και θεαρέστως.



Δευτέρα 23 Αυγούστου 2010

Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΗΣ ΠΑΝΑΓΙΑΣ ΤΗΣ ΚΑΜΑΡΙΑΝΗΣ

(ΑΛΙΚΑΡΝΑΣΣΟΥ ΜΙΚΡΑΣ ΑΣΙΑΣ) "ΠΕΤΡΟΥΜΙ"

Στην παλιά Αλικαρνασσό (Μ.Ασία) καθόταν μια γυναίκα στο σπίτι της. Αυτή είδε στον ύπνο της μια μαυροφόρα γυναίκα να της λέγει να φύγει από το σπίτι της γιατί ήταν δικό της.
Το λεει στον άνδρα της και της λεει όνειρο είναι. Αλλά το όνειρο αυτό επαναλήφθηκε τρεις φορές. Τότε της λεει ο άνδρας της όταν την ξαναδεί να τη ρωτήσει ποια γυναίκα είναι.
Πράγματι όταν την ξαναείδε την ρωτά, «Ποια είσαι και μου λες να φύγω από σπίτι μου;» τότε εκείνη της απαντά: « Είμαι η Παναγία και σκάψετε στο τάδε μέρος να βρείτε την εικόνα μου. Θέλω να μου κτίσετε εκεί σπίτι (εκκλησία δηλαδή)
Πήγαν και έσκαψαν και βρήκαν την εικόνα σ’ ένα καμαράκι, γι’ αυτό την λένε και Καμαριανή.
Ακούστε τώρα το μεγάλο θαύμα της Καμαριανής:
Στον Τουρκικό πόλεμο πήρανε όλους τους Χριστιανούς έξω από την πόλη μικρούς και μεγάλους. Η Μαριγίτσα Τακόρη που καθόταν απέναντι από το εκκλησάκι πήρε την εικόνα της Παναγίας μαζί της και την παρακαλούσε να βοηθήσει τον κόσμο. Και Ω του θαύματος: Εκεί που περίμεναν τον θάνατο ήρθε ειδοποίηση από τον Μεγάλο Τούρκο να μην σκοτώσουν τους Χριστιανούς μόνο να αφήσουν να επιστρέψουν στα σπίτια τους. Μετά ήρθε άλλη διαταγή να φύγει ο κόσμος και να πάει στα Δωδεκάνησα που ήταν κοντά. Τότε λέγει η Μαριγίτσα Τακόρη «Παναγία μου’ το σπιτάκι δεν μπορώ να το πάρω αλλά εσένα δεν θα σε αφήσω στους τούρκους (διότι αυτή περιποιόταν το εκκλησάκι της)»

Έτσι και έγινε. Πήρε την εικόνα και ήλθανε στην Κάλυμνο.

Εκεί την είχε σπίτι της από όπου την παίρνανε οι Καλύμνιες και της κάνανε ξενύχτια και λειτουργίες.

Τα παιδιά της οικογένειας Τακόρη πήγαν στην Αθήνα να εργασθούν και πήραν την εικόνα μαζί τους.

Μάθανε οι πατριώτες ότι η Καμαριανή Παναγία βρίσκεται στην Αθήνα. Τότε φεύγει από την Νέα Αλικαρνασσό ένας παπάς Τιμόθεος με μια επιτροπή και πηγαίνει στην Αθήνα και βρίσκουν το σπίτι που ζούσαν τα παιδιά της οικογενείας Τακόρη. Τους είπαν: «να μας δώσετε την Παναγία την Καμαριανή γιατί θέλουν οι πατριώτες να την έχουν στην νέα πατρίδα (Ν. Αλικαρνασσό) να την προσκυνούν και να τους προστατεύει από κάθε κακό». Αυτοί την έδωσαν.

Με μεγάλη χαρά την υποδέχθηκαν οι πατριώτες, την τοποθέτησαν μέσα στον Ναό του Αγίου Νικολάου και έκτοτε πόθος των κατοίκων ήταν κτισθεί μια καινούργια εκκλησία της Παναγίας για να τιμάται το εικόνισμα της Παναγίας της Καμαριανής.

Γι’ αυτό το σκοπό δώρισε οικόπεδο η χήρα Διονυσία Βαρδαξή

Το εκκλησιαστικό συμβούλιο για να εκπληρωθεί η επιθυμία των ενοριτών αποφάσισε να κτίσει την εκκλησία.

ΠΗΓΗ: http://www.iak.gr/enoria_Panag_Kamarianis_alikarnassou.html